Mijn leven is best wel saai en ik heb de dagelijkse routine naar school gaan , leren , eten , tv kijken en slapen. Ik was wat aan het wegdromen in het 4de lesuur geschiedenis toen de bel ging ik schrok hierdoor uit mijn dagdroom van mijn mooie fantasie naar de bittere werkelijkheid. Ik stond op de speelplaats toen er twee meisjes naar me toe kwamen en me vroegen: ‘ dus Cerès we hebben gehoord dat je een feestje geeft ?’ Ik zei tegen hun: ‘ feestje? Ik weet van geen feestje?! ‘ Dat is spijtig we hadden gehoord dat Finn zou komen ach ja als jij dan toch geen feestje geeft…’ Finn is een jongen waar ik wel iets voor voel en ik antwoordde dan ook direct ‘ Ah ja dat feestje ja het begint zaterdag om 20u’ ‘oké dan zien we je dan, doei Cerès’ en ze liepen gniffelend weg. School was gedaan en ik liep naar huis denkend waar heb je jezelf nu weer ingewerkt je gaat nooit een feest mogen houden! Wat ga je nu doen? Ik kwam thuis smeet men boekentas in de hoek en liep naar boven, klopte op mijn broers kamerdeur en ging binnen ‘ ‘broertje ik heb je hulp dringend nodig’ zei ik ‘ wat is er zusje ?’ ‘ wel ik heb misschien gezegd tegen een paar meisjes gezegd dat ik zaterdag een feest hou om cool te zijn’ rammelde ik in één keer er uit. Mijn broer keek me verbaasd aan. Waarom wist ik niet…misschien het feit dat hij nooit gedacht had dat ik zoiets zou doen of misschien het feit dat ik nooit zijn hulp vroeg. Het duurde even voor hij antwoorden tot dat hij een diepe zucht liet en zei: ‘ Zusje, zusje, zusje toch…waar heb jij jezelf in gewerkt?’ ‘Ik weet het’ zei ik een beetje in paniek. Maar gelukkig voor jou begon hij zijn zin..maar nee dat zou jij nooit doen.. zei hij verder. Wat vroeg ik bijna schreeuwend, onze ouders zijn dit weekend wel op uitstap naar een of andere beurs. Ik kalmeerde en zei “ help je me?” met wat vroeg mijn broer. Een feest te geven. Zei ik vastberaden tegen hem en liep zijn kamer uit. Ik ging terug naar beneden en zette me aan mijn bergen huiswerk die ik nog moest doen, daar zat ik aan tafel voor me uit starend ik dacht en dacht “ hoe ga ik een feest geven? Ik ben zelfs nog nooit uitgenodigd..” Na een lange zware week school brak het weekend aan, mijn broer had gelijk mijn ouders gingen naar een wetenschapsbeurs voor papa zijn werk. Mijn papa heeft speciaal werk, hij is namelijk een echte wetenschapper. Niet eentje die naar wat sterretjes zit te kijken of een beetje bloed rond draait, nee mijn papa vind dingen uit. In ons huis zelf heeft hij ook een van zijn uitvindingen staan, misschien wel de grootste en beste van ze allemaal.. het is de tijdmachine. Al sinds ik klein was vond ik dit erg fascinerend want niet elke 4-jarige heeft een tijdmachine in huis. Maar zoals je wel kon denken ik mocht niemand er ooit iets over vertellen. De machine werd ook nooit gebruikt hij stond daar maar in het opberghok of eigenlijk was dat ons opberghok, het kon zich aanpassen aan zijn omgeving zodat je niet ziet dat het een tijdmachine is. Maar genoeg over mijn papa. Terug naar het heden waar mijn ouders op het punt stonden te vertrekken naar de beurs en ik zoals gewoonlijk beloofde ik om heel erg braaf te zijn, de deuren op tijd op slot te doen, enzoverder. Toen ze eindelijk de deur uitwaren was het tijd om te beginnen met mensen te bellen voor mijn feest, waarvan ik tot deze week niks van wist dat ik het gaf. De eerste persoon die ik belde zou sowieso Finn zijn, ik had je al verteld dat Finn een jongen is van mijn school. Hij hoort bij de populaire mensen bij ons op school, maar dat verbaasd me niets. Hij is grappig, spontaan en niet te vergeten ongelofelijk knap! Hij heeft bruine ogen, waarin in uren zou kunnen kijken, bruin haar dat lang vanboven is en kort aan de zij en- achterkanten het krult een beetje aan de uiteindes. Endan het beste van alles, hij is niet je typische sportman zoals je misschien zou verwachten van een jongen zoals Finn, nee hij speelt gitaar en zingt nog eens keigoed ook. Hij is alles wat ik me bij een droomjongen kan voorstellen maar ik denk dat nu wel genoeg voorbeelden heb gegeven waarom dat hij bij de populaire hoort. Ik belde hem op..
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.