geef me mijn hoek terug
haal er de welwillendheid uit
bijt me met stompe kiezen
maak alles onbuigzaam
roep op me dat de lucht
wel zal komen en klaren
meer keren op vele keren
zie me snakken zie me vallen
beveel me om te leren wachten
in je mond die knispert van de verzinsels
als suiker gesponnen rond een van je heelallen
zonder hoeken zal ik zalven
tot de keer komt dat ik al je tanden
tot bloedende kalk kapot zal stampen