Laatst droomde ik dat ik samen was met een vriend. Die toevallig moslim is. En daarbij nog eens acteert in de meest huiselijke televisieserie van Vlaanderen, wie weet zelfs van Europa. Huiselijkheid en geloofsovertuiging waren in mijn droom ver weg. Een paling zwom zonder aarzeling in mijn mond en een stekelbaarsje verdween vlojes in een donker gebied waar anders geen visjes verdwijnen. Het moet niet altijd steak zijn met béarnaise.
Toen ik enkele dagen later mijn droom navertelde, besefte ik dat het mijn eigen paling was waarvan ik geproefd had. Was dit nu de verbeelding van eigenliefde? Meer nog: kreeg ik nachtelijke voorkeuren voor vis op vrijdag? Ik besefte plotseling dat voorkeur voor vis, voorkeur is voor mezelf (omdat ik zelf ook een vis ben). Wat als iedereen nu eens voorkeur gaf aan zichzelf? Voorkeur voor zichzelf is ook voorkeur geven aan vissen die lijken op 'zichzelf'. En voorkeur geven aan voorkeur voor gelijken verwerpt intolerantie. Niet dat ik niet graag mijn platte oester met een draai van de pepermolen leegslurp. Bruusk.
Waar moest ik alweer over schrijven? Het moslimstatuur bij homo's? O ja, daar wordt mee gelachen. Het homostatuut bij moslims: daar wordt over geschreven.