Mishandeling, mijn eerste herinnering. Als een wilde strijder duwde ze me tegen de kast. Bewegen durfde ik niet, bang voor wat er nog komen zou. Je kindertijd zou een leuke belevenis moeten zijn, niet in mijn geval ...
Een kleuterjuf die het op mij gemund had, slaande ruzies tussen mijn ouders, mijn tante zien stuipen, mijn wereldje voor de komende jaren.
Naarmate ik ouder werd, een volwaardige kleuter, zag ik haar voor het eerst. Mijn meisje, mijn steun en toeverlaat. Sally, een prachtig snoetje met een zachte vacht. De liefde was wederzijds. Praten kon ze niet, toch wist ik steeds wat ze bedoelde. Wanneer we de borden en de tassen in de lucht zagen vliegen zochten we dekking onder de tafel. Ik hield haar stevig vast en sloot mijn ogen, zij legde haar hoofd op mijn schouder.
Ik begreep op jonge leeftijd de onrechtvaardigheid van het bestaan. Veel te vroeg is ze moeten komen te gaan. Mijn schoothondje, getroffen door die helse kanker ...
Tranen met tuiten heb ik gelaten. zelfs nu, meer dan 30 jaar later mis ik haar nog steeds.
Sally, hou een plaatstje voor me vrij.