Hoe je schalks op de proppen komt in zoveel gedaantes
Bij gelegenheid verwacht, echter meestal verrassend
Wat je dan in me losmaakt, me luid brullend achter laat
Of me heimelijk laat glimlachen, zalige binnenpret
Me doet schateren, giechelen, proesten, schuddebuiken tot het pijn doet
Hoe je schertsend ontwapent
Ludiek het ijs breekt, vermakelijk bruggen bouwt
Leermeester in relativeren
Of me niet aflatend aantrekt met je universele kracht
En ik me bescheur
Hoe je me prettig troost en spanningen wegveegt
Kommer verzacht en afzien draaglijker maakt
Gekscherend sfeer schept en zielen verbindt
Of als je sarcastisch op het puntje van m’n tong ligt voor ik wijselijk zwijg
Dan wel iets compleet verstandeloos uitkraam
Laat me je gretig opslorpen
En blijf onlosmakelijk deel van me…