Als morgen mijn laatste dag op aarde
was, zou ik het je vertellen
hoe ik elke dag van jou doorweekt ben,
je mijn hart bevolkt als een grootgrondbezitter,
ik heb er geen ruimte meer.
Hoe je door mijn aderen stroomt,
mijn bloed pompend en zwoegend om jou
van zuurstof te voorzien, met milde wreedheid
mijn hersenen aanmanend elke paar seconden
je beeltenis door mijn hoofd te jagen.
Hoe je door mijn longen raast,
met elke ademteug mijn borstkas vult
tot ik helemaal van jou doordrongen
naar adem smacht, niet in staat in woorden
te vatten wat ik voor je voel.
Hoe je mijn dromen platwalst met goedkope
zinnen, je handen, armen, benen, lijf
rond het mijne verstrengeld in elkaar,
jij de spin, ik een hulpeloos insect
in jouw web verhangen.
Als morgen mijn laatste dag op aarde
was, zou ik het je vertellen
dat liefde iets ongrijpbaar is
en ik diegene die haar tevergeefs
probeert te vangen.