Ik kies voor veilig.
Ik kies voor liefde.
Ik kies voor mijn kinderen.
Ik wou dat ik kon schrijven,
ik kies voor familie,
ik kies voor vrienden,
ik kies voor mezelf,
Maar zij zijn een teleurstelling.
Voor mij staan ze niet klaar.
Ik ben niet genoeg...
Ik kies dus voor verdriet.
Ik kies dus voor pijn.
Ik kies dus toch niet voor mijn kinderen, liefde of veiligheid.
Ik kies uiteindelijk voor ongelukkig zijn.
Ze voelen mijn keuze.
De kinderen zien mijn verdriet.
Hun medeleven is iets waar ik trots op kan zijn.
Ik gaf hun een familie om wel voor te kiezen.
Ik gaf hun een veilig leven, vol liefde en geen pijn.
N. Joosen