zijn je dagen eenzaam en vol leed, is heel de wereld voor jou kil en wreed
weet dan dat ik jou toch niet vergeet
ik min je meer en meer
zijn je avonduren lang en koud en gaan er vrienden rond je in de fout
dan zou ‘k niet weten wat je tegenhoudt
ik min je meer en meer
ik weet dat jij nog niet beslissen kan, je echt verbinden wil je niet
maar je stem verraadt zo nu en dan grote twijfel en stil verdriet
kon ik maar alles nog eens overdoen, dan was er niets wat ik niet zou doen
om bij jou te zijn in elk seizoen en jou te minnen meer en meer
het stormt in mijn hart met windkracht tienn, maar ‘k heb me nooit zo goed gevoeld
omdat mijn leven bruist als nooit voordien
de drive is lang nog niet bekoeld
‘k zou alles geven om je weer te zien, want ik zie je graag en bovendien
bij mij ben jij toch veilig en misschien min jij mij ook meer en meer
ik min je meer en meer