Ik wil met u
een gedicht schrijven
tussen de lakens
met mooie klank
de kussens vullen
en versregels rijgen
in de plooien van de slaap.
Daarna samen één
lichtzinnig woord verzinnen
en het met de ogen dicht
verbergen tussen de veren
van ons deken
zodat we het vergeten.
Op het einde van ons leven
zullen we het bed uitschudden
en het tegenkomen.
We zullen verwonderd zijn
de letters lezen
en dan misprijzend
maar opgetogen
in elkanders ogen kijken
van
oh God wat hadden wij
toen toch verzonnen.