De eerste langspeelfilm van Adil El Arbi is een echt pareltje geworden. Er wordt goed geacteerd en met een beperkt budget, stuwt Adil El Arbi de film richting bloedstollende finale. Het venijn zit namelijk in de staart. Het opzet is geslaagd. El Arbi schetst een genuanceerd beeld van de quartiers in Brussel. De hoofdpersonages zijn geen engeltjes, maar ook geen duivelaanbidders. Laten we eerlijk zijn. De titel kon de regisseur niet beter kiezen. De beeldcultuur bepaalt nu eenmaal ons leven en onze samenleving. Al zijn context en interpretatie even belangrijk. Zoals Adil El Arbi al zei: "Dit verhaal moest verteld worden." Proficiat. Ik heb alvast van dit verhaal genoten. Een mooie ode aan de moeder van de regisseur. Het is duidelijk: "Mama didn't raise no fool!!" 'Image' is niet de shit van de eeuw, maar minstens wel de shit van het jaar. Blijven dromen, Adil, want Hollywood ligt zeker binnen je bereik...
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.