In een winter die geen winter was, verstond zij de kunst om met uitgestreken pollepels de uitgestorven straat af te lopen in draf. Zij droeg geen mantel, zelfs geen cape om de schouders. Want zij gloeide innerlijk van de opgestapelde warmte in haar lijf.
Toen televisie al lang uitgevonden was, ontdekte ze met de verdeling van soepkommen het nut van buiten rond te hossen. Ze voelde geen kou, want het was een warme winter.
En rondhossen buiten deed ze voortaan ook zonder soep, want het licht van de enige lantaarn in de straat volstond om het balletje in het duister op te werpen en Toby de hond holde er al achteraan. Ook hij hield van hossen op straat.