Zoals je opkomt en in je kleren stapt,
troost biedt met dunne woorden,
een zaal oude rouw
op de lippen legt
weer doet wegslikken met
een sandwichhap vol humor,
zo groots galant stap je af,
laat me warm alleen
ontroerd op een theaterstoel,
ik lach geruisloos en
denk hartroerend:
wat ik overhoud
is zoveel om te delen.