Het is goed in het hart te kijken voor het slapen gaan, zelfkennis is begin van alle wijsheid, en ga zo maar door …
Hoe meer ik mijn ziel op een kier zet, hoe meer vleermuizen er uit vliegen.
Angstaanjagende beesten vol stekels, klauwen en tanden.
Vreemd! Ik ben dier- en menslievend, word zelden kwaad en tracht begripvol te zijn. Ik hou van de mensen rond mij en hoop stilletjes dat ze gelukkig zijn. Ik haat extremisme, oorlog en winstbejag ten koste van alles en iedereen.
Van waar komen dan de monsters die zich bijtend, klauwend en oorverdovend schreeuwend mijn zielenroerselen open scheuren. Elke keer de scheur vergroten en me bang maken voor mezelf?
Ik zie, hoor en ruik ze als een rottend karkas, waaruit de maden kruipen. Ze nestelen in mijn haren, bijten in mijn oren en teisteren mijn reukorgaan met hun weerzinwekkende geur. Ze klampen zich als bloedzuigers op elk stukje onbedekt vlees.
Wat willen jullie van mij?
Wat wil IK?
IK wil, ik wil, ik wil…
Toen wist ik het…
De onvervulde wensen! Ze zitten er nog.
Over al die jaren zijn de wensen in verval geraakt. Verrot, bedorven.
Bedolven!
Je integere ik, wuift ze weg als stofjes. Je lacht om die belachelijke wensen, dromen, verlangens.
Maar… ze zitten er nog…net als je goede herinneringen, waaraan je wanhopig vastklampt.
IK wou, ik wilde, ik wil…
Neen, ik ben geen egoïste, verzuurd stukje mens, een pessimist!
Hoera! Ik ben MENS… en niet volmaakt.
Sorry!