In de verstikkende duisternis
van een uitgedoofd bestaan
is er nog één waarheid
Die kleine wachter
knipoogt zwakjes
naar niemand in het bijzonder
Tussen bedorven dromen
en verstilde herinneringen
waakt hij nog
Mijn laatste vriend
in een wereld van schaduwen
die elke dag verder vervaagt
Als ik de deur sluit
sterft ook dit laatste licht
en rest enkel de leegte
van een eindeloze nacht