De tomaten zijn rood
de komkommer groen
en de wijn in het glas
van een purper dat
lichter wordt naar de rand toe.
Kijk, zo simpel kan het zijn.
En concreet.
Zo concreet als eten
op een tafel
op een terras
in een dorp
waar een buurman het gras maait
en de avond langzaam
maar zeker valt.
Zó concreet.
Zo iets.