De man die vriendschappelijk douchet
Ge kon het natuurlijk niet weten. Maar dit hier. Deze nonchalante schoonheid. Dit heeft tijd gekost. Drie verschillende jurkjes voor het goed zat. Zuchtend grijpen naar vet aan onderarm en buik. Dat laatste met twee handen. Opgeven, er in berusten. Want dit is mijn zachtheid. Buik verstoppen, haar opsteken, glimlach roden.
Ge kon het natuurlijk niet weten wanneer ge zegt Ge ziet er weer zo goed uit. Dat kleedje. Uw haar. En ik zeg merci maar muziek overstemt en ge ziet enkel mijn lippen bewegen. En ge glimlacht. En ik ook. En uw ogen glijden over mijn lichaam en schrijven ons geheim op mijn borsten. Op mijn buik. Op mijn billen. En vrienden praten verder en wij praten mee. Drinken bier. Drummen door feestgedruis. Vrienden praten verder en uw vinger volgt mijn ruggengraat. Wanneer niemand het ziet. Ze praten verder en gij fluistert uw lijf in mijn oor. Wanneer niemand het ziet. Ze praten verder en gij legt uw hand op mijn heup. Wanneer niemand het ziet. Als niemand het maar ziet.
Ge kon het natuurlijk niet weten, wanneer ge later op de avond zegt dat ge uw ogen niet van me kon houden. Wanneer ge zegt dat ge me daar en dan zou doen. Wanneer ge me kust. Met aandacht in nek en op ogen. Wanneer ge mijn blik zoekt als ge komt. Wanneer ge uw hoofd begraaft in de buik die ik verafschuw. Wanneer ge zegt dat ge bewondert hoe ik mijn lichaam aanvaard. Wanneer we douchen en inzepen. Wanneer het schuim reist van hoofden langs billen. Wanneer het prikt tot ik de ogen sluit. Wanneer ik me naar u toe buig om zeep van lip te kussen. Wanneer ge u wegtrekt en zegt niet te romantisch doen en zegt dit is gewoon vriendschappelijk.
Ge kon het natuurlijk niet weten. Maar zo werkt het niet, vriend.