Laat ons zijn
Roddels zo luid
Fluisterend stil
Wetend hoor ik wat ik niet wil
Blikken vol haat steeds op me gericht
Werpen het duister
Vervagen het licht.
Woorden als messen veroorzaken pijn
Laat ons toch één keer zijn wie we zijn.
Laat ons zijn
Roddels zo luid
Fluisterend stil
Wetend hoor ik wat ik niet wil
Blikken vol haat steeds op me gericht
Werpen het duister
Vervagen het licht.
Woorden als messen veroorzaken pijn
Laat ons toch één keer zijn wie we zijn.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.