Die traan in haar ogen…
vergeet ik nooit.
Ik kon er mij in herkennen.
Ze bleef rollen.
Hoe groter ze werd,
hoe duidelijker mijn zelfbeeld.
Ik zag er verward uit,
kamde mijn haar,
rechtte mijn rug,
trok de wereld in,
op zoek naar de nieuwe ware.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.