Lied voor Agnes
Ik sta op
Voel de afdruk van haar indruk
Schrik van zoveel nabijheid in een wereld van afstand
Haar ogen stralende sterren
Stoffig doch met vonken
We lachen onnozel
Graag zien
Zo zegt ze zacht
Dat blijft hangen in een ziel
Zit soms verweven in een hoofd
Vaak verscholen in een traan
Maar raakt nooit gezegd in een woord.