Lost without you

23 jun. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Iemand zo graag zien dat je geen controle meer hebt over jezelf. Alles is hij, hij is alles. Hij heeft mijn hart. Hij bepaalt wanneer ik me blij voel, wanneer ik me verdrietig voel. Hij zal bepalen of ik ooit nog die verschrikkelijke pijn moet voelen waar ik nooit klaar voor zal zijn. Hij zal bepalen hoe lang ik leef. Want ik leef voor hem. Ik leef om niet verlaten te worden. Wat is er dan nog om voor te leven als hij er niet meer is? 

 

Ik ben mezelf kwijt. Ik heb geen controle meer over hoe ik me voel en wat er met me gebeurt. Het is zo moeilijk om uit te leggen hoe dat voelt. Hoe machteloos ik sta tegenover mijn toekomst. Ik ben veel te zwak om nog extra lasten te dragen. Ik geef alles weg, alles wat ik ben. Ik heb gewoon geluk dat hij er met respect mee omgaat. 

 

Ik leef niet meer echt. Als hij er niet is, voel ik me verloren. Dan kan ik enkel nog denken aan de volgende keer dat ik weer zo dicht bij hem kan kruipen dat het voelt alsof we één zijn. Die kleine kostbare momentjes dat ik mezelf en mijn geluk even terugvind. Als hij er wel is, dan voel ik me vaak minder gelukkig dan hoe ik fantaseerde me te voelen. Dan heeft hij iets kleins gezegd waardoor ik weer aan mezelf twijfel. Eeuwige twijfel. Ben ik goed genoeg? Gaat hij me niet verlaten? Ga ik ooit gelukkig zijn? Ga ik ooit niet meer mezelf zijn? 

 

Ik ben nog heel erg op zoek naar mezelf en ik geraak niet dichter want ik heb alles weggegeven. Alles weggegeven, aan hem. Hij heeft geen idee hoe groot zijn invloed op mij is. Ik weet dat dit niet goed is. Ik weet dat ik enkel dieper zak en verder van mezelf verwijderd geraak. Maar ik moet en ik zal blijven vechten tot ik zowel mezelf als Nick heb gevonden. Ik kan beide niet missen. Ik kan Nick nooit zo graag zien als hij verdient, als ik mezelf niet graag zie. Dat is zo cliché maar zo waar. 

 

Ik wil perfect zijn. Nooit zagen. Hem tonen hoe goed hij dat doet. Hem tonen hoe geweldig hij is, hoe geweldig ik hem vind. Ik wil elke dag dansen in de keuken, lachen in de zetel, knuffelen in bed. Ik wil elke dag dat sprookje dat ik weet dat ik kan hebben. Was ik nu maar niet zo verdomd moeilijk. 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

23 jun. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket