'Werkt u in deze winkel, juffrouw?'
'Jazeker,' antwoord ik.
Nee, denk ik geërgerd, ik draag deze badge met -kan ik u helpen?- altijd in mijn vrije tijd.
'Heeft u deze in een andere maat?', vraagt de klant.
'Ik zal eens voor u kijken, mevrouw.'
Mijn god, toch niet dat afgrijselijk lelijke T-shirt met rode hartjes? Het komt uit de tienerafdeling. Ach, het past bij de ouderwetse rode broek die ze draagt.
'Ik heb hier nog eentje gevonden in een maatje groter. Wilt u hem passen?, vraag ik beleefd.
'Groter?', antwoordt de winkelbezoekster verontwaardigd, 'ik zoek een maatje kleiner.'
Nee. Ben je blind? Je past amper in dit T-shirt. Wil je jezelf nu echt in een maatje kleiner proppen? De vetrollen puilen er nu al uit.
'Nee, sorry. Die hebben we helaas niet meer, mevrouw. Maar degene die u vastheeft, past u voortreffelijk vind ik.'
NOT, denk ik, ik begin er plezier in te krijgen.
'O, dank u wel. Dan neem ik hem. Waar is de kassa?'
Moeten we daar een schijnwerper op richten misschien? De kassa is vlak voor je!
'Zal ik anders even met u meelopen?'
'Graag.'
Ik hoop dat dit geen voorbode is voor weer zo’n rotdag, zucht ik terwijl ik haar naar de kassa breng.
'Dank je wel, juffrouw. En proficiat!'
'Hoe bedoelt u?'
'Ja, ik ben een mystery shopper. We hadden namelijk negatieve feedback gekregen over deze winkel. Maar u doet het voortreffelijk!'