De vingers van Bas glijden over de snaren.
Moeizaam maar geduldig speelt hij mee met de natuur.
“Zou ze het horen?” kleine Jules kijkt vol bewondering.
“Misschien.”
“Waar is ze dan?”
“Papa zegt naar betere oorden.”
Er valt een stilte, de 2 broers zijn in gedachten verzonken.
“Waarom zonder ons?”
Bas kijkt Jules aan.
Ze denken zonder praten.
“Hoe kom je daar dan?”
Bas wijst naar een oude stevige eik.
“Zo is mama vertrokken, Ik weet alleen niet hoe.”
De jongens staren naar de oude boom.
“We vinden het wel.”