Er was een tijd dat mijn lichaam
volmaakt in het jouwe paste.
Maar ik ontgroeide jou.
Er was een tijd dat mijn hand
volmaakt in de jouwe paste.
Maar ik trok me steeds vaker los.
Er was een tijd dat mijn schaduw
volmaakt in de jouwe paste.
Maar ik strekte mij langzaam
boven jou uit.
Toch blijf jij voor altijd
het lichaam waarbij ik mij
het meest geborgen voel,
de hand die me stilzwijgend leidt,
de schaduw die mij volgt
op elke reis.
Zoals ik ooit van jou,
ben jij voor altijd
deel van mij.