Mijn geheim
Kent geen genade
Galmt in de duistere krochten
Van stoffige zolders hoog boven de aarde
Waar het geheimzinnige woorden vergaarde
En om mijn onverdeelde aandacht vocht
Alsof dat zo maar mocht
van mijn moeder en mijn vader.
Zoek!
Zoek in alle talen
In kindersprookjes en zogezegd verzonnen verhalen
Twijfel tussen domme gedichten, raadselachtige rijmpjes als deze
Neen, je hoeft niets te vrezen
het gaat niet om jou deze keer
Het gaat om wat verborgen is
Toch?
Zoek in flarden dromen en ronkend slapen
In felverlichte zalen
Met donkere hoeken
Die geen hulp verdragen
Godvergeten en eenzaam
Gehurkt, geschaafde armen die blauwe knieën omsluiten
Ja! Schop die hele wereld maar buiten
Mijn oren blijven potdicht
Mijn ogen draaien weg van het licht
Kom me daar zoeken
Daar In mijn diepste pijn,
Daar wil ik het vinden.
Mijn geheim
Reist steeds met me mee
Op mijn tocht langs verlaten abdijen,
Oude kastelen, mijd de Leien
Reis over glooiende landwegen,
Ploeterend door zachte valleien
Rust in vochtig mals gras
Of een ander groengewas
Trekt aan uitgedroogde halmen
Moet niet teveel denken, moet voort, mag niet langer talmen
Hang mijn met prangende vragen beschreven stroken
Aan spikkelend fluogroen bemoste takken
Van scheefgetrokken bomen.
Mijn geheim
Stt....
de wind kan het horen