Je bent
je blik die licht
je geboortelast aftast
ongenaakbaar turend
tussen angst en dans
je bestaan beglurend
Zeg niets
Je bent zo
niet meer of minder
dat altijd alles
rakend verbond
hier of ginder
Aanschouw de eenvoud
in het ritme
van je ganse gaan
je schommelende liefde
je worstelende leegte