Na al die dagen, maanden, jaren
sta jij weer voor mijn deur
ik herken je geur en je gezicht
't is je ziel die me niet meer ligt
wie ben jij geworden
wat heeft de tijd met jou gedaan
de liefde is versleten
ook de pijn is weg gegaan
nooit heb ik durven dromen
dat deze vrijheid ooit zou komen
nog steeds sta je daar
met een hoopje schaamte in je hand
sluit ik de deur van pijn en lijden
het is niet meer aan mij om tegen jou te strijden.