Bij het parkeren gisterenavond, kwam er een zwerver op me af. Hij sprak keuriger Nederlands dan ik had verwacht. Hij had ook nog tanden. Ik schat ‘m een jaar of 35. Ik vroeg ‘m een beetje bars wat hij nodig had, alsof ik dat niet wist.
En, ik word boos.
Niet zozeer op hem, de stakker kan er ook niet aan doen, maar op deze maatschappij. Ik vraag ‘m;
‘Kan jij nergens terecht, hier in België? Ik betaal me verdomme elk jaar blauw aan belastingen en sociale zekerheid! Hoe kan dit nog zo in dit land?’ Hij dreigde beduusd weg te rennen, maar glimlacht als ik ‘m wat munten in zijn hand duw.
Desondanks, vlucht hij alsnog snel weg, zo duurzaam was dit verbond blijkbaar niet.
Ik gaf enkele euro’s, ondanks mijn stellige voornemen nooit iets te geven aan bedelaars; omdat ik vind dat de werkende mens meer dan voldoende bijdraagt aan het sociale systeem en dat ik er mag vanuit gaan dat behoeftigen en zieken geholpen worden.
Maar, ik ben ook maar een mens en die enkele euro’s minder zullen me het niet maken.
Gisterenavond bestelde ik na het klimmen een tweede Blauwe Chimay, ik vertrok om 22.13u en liet een half glas staan. Ik vind dus dat ik geweldig sterk bezig ben. Bezig met minder.
Vanochtend ging ik op de weegschaal staan, die ik al keurig twee weken negeerde, omdat ik niet klaar was voor deze confrontatie, en vermaan me: het moét minder.
Ik liep naar mijn zes meter lopende dressing en kreeg keuzestress; ‘wat moet ik aandoen?‘ Zuchtend sluit ik de deuren en trek de kleren van gisteren, nog op een hoopje op de grond, aan. Een stress minder. Ik heb niet meer kleding nodig, maar minder.
Ik sta in de Colruyt voor de wekelijkse boodschappen. Etiketten, kleuren, karren, dertig types shampoo, ….overprikkelen me. Ik krijg het benauwd en sta na 10 minuten weer buiten met een pak yoghurt en een bak Stella. De bak Stella is niet voor mij, maar voor een vriend in ruil voor zijn oude tafels. Minder kopen, meer krijgen.
Mijn goede voornemen is dus nu reeds gemaakt; minder.
Minder doen, minder kopen, minder drinken, minder eten, mindermoeten…..
Voor mijn geestelijke gezondheid, zou ik daar moeten aan toevoegen; minder mannen. Tricky one.
Ik heb een kerstboom mét lichtjes. Ik vind dat ik moet investeren in vrede en warmte.
Meer ruimte, meer geven, meer vervulling, meer zingeving, meer verbondenheid,…
2019, here I come!