wohohomanadventures

Gebruikersnaam wohohomanadventures

Teksten

I am not your guru

Hij zegt dat we dingen samen kunnen blijven doen; samen dingen bedenken en maken, samen mediteren, samen weg gaan,… Ik lig in zijn armen na een intense vrijpartij, die ontstond toen onze koude woorden zwegen, onze hoofden geboden dat dit écht niet meer kon, maar onze lichamen elkaar vertelden wat we zelf niet meer konden of wilden. Ik snik en ik vraag me af waarom dat als we dat toch allemaal samenkunnen blijven doen, we dan niet gewoon ‘samen‘ kunnen zijn. Ik zeg dat ik van hem hou. Hij zegt dat hij mij niet zo graag ziet als ik hem, dat hij geen ruimte en lucht krijgt, dat we niet in dezelfde ruimte staan. Ik antwoord dat hij ervoor kiest om niet in dezelfde ruimte te staan, om niet open te zijn en om niet te voelen, zich niet te geven. Omdat hij niet anders kan, omdat dat is wie hij is en doet wat hij doet.Hij voelt zich veilig in zijn vrijheid en ik voel me veilig in een verbond. En dat is niet te redden. Laat het even rusten, zegt hij. Alles wat ik voel, heeft niets met rust te maken. Ik sta op, de prop keukenpapier valt tussen mijn benen uit, en warm de soep voor hem op. Hij belt ondertussen met zijn ex en vertelt dat hij nog soep moet eten voordat ze samen naar Bokrijk vertrekken. Dat hij dat met mij doet in mijn huis, wordt vakkundig weggelaten.Ik vraag me af waar ik in Godsnaam mee bezig ben. Ik wil steeds wat niet te krijgen is. In de laatste workshop over zelfliefde ging het erover dat relaties in de toekomst niet meer gaan bestaan op basis van afspraken en regels, maar uitsluitend op basis van vertrouwen en vrijheid. Ik geloof niet dat ik daar klaar voor ben.   Als hij weg is, hernieuw ik mijn profiel op Tinder. Ik stap onder de douche. De stroom wist mijn zoute tranen en zure vocht. Helaas kan de hitte de kilte niet wegspoelen. Om 15u stap ik in mijn pyjama, kruip onder een dekentje en wrijf met een van de proppen onze vlekken van de zetel. Is dat wat erover blijft van liefde? Vlekken? Blauwe plekken.   Anthony Robbins (I am not you guru) brult met een Colgate-smile: ‘in the rejection lays the obsession’ en ‘if you stay in your head, you are dead‘. Ik ben obsessief en dood en besluit verliefd te worden op deze man, mijn guru. Ik moet vieren, want deze man gaat me redden. Ik drink een glas champagne. En nog een. Ik wil niet meer denken, niet meer voelen. Om 22u sms-t hij dat hij toch niet bij me komt slapen en dat hij hoopt dat alles goed met me is. Ik typ vier berichten die ik geen van allen verstuur. Ik ga slapen en ik lig wakker, masturbeer en bid dat deze dag gewoon een nachtmerrie is waaruit ik morgen zal ontwaken.

wohohomanadventures
0 1

Stappen

Ze trok de deur achter zich toe, een laatste keer. Keek niet meer achterom, een verhaal bleek verteld, in ongesproken woorden. Ze stapte een leegte binnen, volledig gevuld met angst. Ze keek naar beneden, voetstappen in de regen, op een pad naar nergens, nochtans van ergens. Nog meer keek ze neer, op zichzelf en een leven dat buiten haar leek te bestaan.   Ze trilde en rilde, verloren pogingen tot verwarmen van een existentiële naaktheid. Ondanks trui en mantel was ze nog nooit zo bloot geweest, of zo puur. Zo zonder lagen van dromen of bedrog. Er waren geen woorden of tranen meer, enkel maar bodemloze diepte. Een zelfverkozen ballingschap of martelaarschap, al maakte dat verschil weinig uit.   Ondanks dit alles, stapte ze, zonder stoppen. Kleine stappen, grote schreden, treden, kuilen en horden. Op de tippen, lichtjes wankelend, maar stappend. Lichtvoetig dan weer niet. Haar haren wapperend in de wind, de orkaan binnenin vooruitlopend. Vlagen tegen haar wangen, als strelingen van een eveneens tollende aarde.   Mensen ontweek ze, wat moest ze daar ook mee? Het bleken listen en zwarte gaten. Nog meer vragen. En er bestaan geen juiste antwoorden op foute vragen. Wel schonk ze ze een glimlach, weer een gemoed gesust en een nieuwsgierig verlangen geblust. Niet de storm en vuur in haar, verpakt in koele onverschilligheid.   Waar ga je heen, mijn kind, zo gezwind in deze gure wind?   Naar morgen, zonder zorgen. Op hakken groot…wangen, lippen en hart vurig rood.

wohohomanadventures
0 1

Minder

Bij het parkeren gisterenavond, kwam er een zwerver op me af. Hij sprak keuriger Nederlands dan ik had verwacht. Hij had ook nog tanden. Ik schat ‘m een jaar of 35. Ik vroeg ‘m een beetje bars wat hij nodig had, alsof ik dat niet wist.   En, ik word boos.   Niet zozeer op hem, de stakker kan er ook niet aan doen, maar op deze maatschappij. Ik vraag ‘m;‘Kan jij nergens terecht, hier in België? Ik betaal me verdomme elk jaar blauw aan belastingen en sociale zekerheid! Hoe kan dit nog zo in dit land?’ Hij dreigde beduusd weg te rennen, maar glimlacht als ik ‘m wat munten in zijn hand duw.   Desondanks, vlucht hij alsnog snel weg, zo duurzaam was dit verbond blijkbaar niet.Ik gaf enkele euro’s, ondanks mijn stellige voornemen nooit iets te geven aan bedelaars; omdat ik vind dat de werkende mens meer dan voldoende bijdraagt aan het sociale systeem en dat ik er mag vanuit gaan dat behoeftigen en zieken geholpen worden.   Maar, ik ben ook maar een mens en die enkele euro’s minder zullen me het niet maken.   Gisterenavond bestelde ik na het klimmen een tweede Blauwe Chimay, ik vertrok om 22.13u en liet een half glas staan. Ik vind dus dat ik geweldig sterk bezig ben. Bezig met minder.   Vanochtend ging ik op de weegschaal staan, die ik al keurig twee weken negeerde, omdat ik niet klaar was voor deze confrontatie, en vermaan me: het moét minder.   Ik liep naar mijn zes meter lopende dressing en kreeg keuzestress; ‘wat moet ik aandoen?‘ Zuchtend sluit ik de deuren en trek de kleren van gisteren, nog op een hoopje op de grond, aan. Een stress minder. Ik heb niet meer kleding nodig, maar minder.   Ik sta in de Colruyt voor de wekelijkse boodschappen. Etiketten, kleuren, karren, dertig types shampoo, ….overprikkelen me. Ik krijg het benauwd en sta na 10 minuten weer buiten met een pak yoghurt en een bak Stella. De bak Stella is niet voor mij, maar voor een vriend in ruil voor zijn oude tafels. Minder kopen, meer krijgen.   Mijn goede voornemen is dus nu reeds gemaakt; minder.Minder doen, minder kopen, minder drinken, minder eten, mindermoeten…..   Voor mijn geestelijke gezondheid, zou ik daar moeten aan toevoegen; minder mannen. Tricky one.   Ik heb een kerstboom mét lichtjes. Ik vind dat ik moet investeren in vrede en warmte. Meer ruimte, meer geven, meer vervulling, meer zingeving, meer verbondenheid,…   2019, here I come!

wohohomanadventures
0 1

Opleiding

Geen.

Publicaties

Prijzen