Ik weet nog de eerste keer
dat het licht in je ogen scheen
en je weende.
De wereld was voor jou
een vreemde plek, gelukkig
herkende je mijn stem.
Je kon praten voor je kon stappen,
net zoals bij mij brachten je woorden
je verder dan je benen je dragen konden.
En met de jaren ging je vliegen,
een vogelvlucht naar vandaag,
die jongedame voor de spiegel
dat ben jij.
Je zoekt nog steeds mijn hand,
legt je hoofd op mijn schouder,
deelt je gedachten met mondjesmaat.
Ik herken in je lach het genot
van dromen, van altijd weer
een nieuwe dag
en prijs mezelf gelukkig
mijn leven met jou
te mogen delen.