Hier zit ik dan weer, op een lege plek, met niemand om me heen, ik voel niks meer, hoor niks meer, enkel die verdomde stilte, die maar niet voorbij wil gaan. Soms haat ik ze zo hard, en soms ben ik zo blij dat ze er is, die stilte die je gevangen houd In de schaduw van het geluid, deze stilte laat me vandaag weer niet meer los, ik voel me er soms zo alleen terwijl ik op andere momenten me er eerder vrij in voel. Deze stilte is er weer en laat me keer op keer vergeten hoe men leven echt voelt.
pauline