Lijn 401.
Naam van de bushalte : 'Nooit Rust'.
Geloof het, of geloof het niet, net tegenover het opvangcentrum voor daklozen in Malle.
Mooi staaltje van inlevingsvermogen van de Lijn.
Rust is een woord dat ik niet ken. Tegen de binnenkant van mijn schedel blijft het onophoudelijk vragen regenen :
'Zal mijn aanvraag tot leefloon goedgekeurd worden?
Is mijn maatschappelijk assistent overtuigd van mijn werkbereidheid?
Zal ik een huurwaarborg krijgen, en geld voor de eerste huur?'
Krijgen is veel gezegd, eigenlijk een renteloze lening, want ik moet het binnen de twee jaar terugbetalen.
Hoe ga ik dat klaar spelen, met een leefloon van 867,40 euro per maand?
En dan spreken we nog niet over het vinden van een betaalbare woning.
Geen nood, zo wordt gezegd, ik word geactiveerd.
'De vragen blijven komen, ga ik snel werk vinden?
Als ongeschoolde arbeider, weliswaar Belg, maar van buitenlandse origine, zoals dat zo mooi genoemd wordt.
Gelukkig klikte het wel met de maatschappelijk assistent van het OCMW. Ik kom op de wachtlijst voor het verkrijgen van een woning via het sociaal verhuurkantoor. Het zou mooi zijn als ik ook een tewerkstelling via het OCMW kan krijgen. We zien wel, voor vandaag is er opvang. Vandaag is het gratis.
Bushalte 'Nooit Rust'
Visionair van de Lijn.
Ik hoor vandaag van collega's op straat, dat het inloopcentrum De Vaart, dat ik nog ken van vroeger, overgenomen wordt door een of andere beveiligingsfirma.
Het had anders lang geduurd om de mensen in dat centrum te vertrouwen. Alsof je even gemakkelijk van hulpverlener verandert dan van broek. Maar aan ons wordt niets gevraagd. Ondergaan en meewerken, anders noemen ze je nog weerspannig, of niet gemotiveerd.
'Nooit Rust'
Ik noem het :
'Nooit gerust'.