In de sluipkelders van het Krim ligt er een geheime suite met daar een gezonde Kadhafi op rust. Hij maakt zonder enige scrupules gebruik van zijn veertig maagden, komende uit het robuuste Siberische binnenland, geleverd door Poetin himself. Vanuit de kelder verlangen zij naar de overheersing der Aarde, in hun opzicht het hoogste doel. Met de inschakeling van satellieten, hackers, planeconomie en terrorisme leiden ze het gestage schaakspel dat echter gespeeld wordt door drie partijen. Wanneer wit aan zet is houden de twee tegenstanders elkaar in balans. Dan beslist de tijd en de impact van deze zet wie vervolgens aan zet is. Zo houden wereldmachten elkaar in balans. Maar de individuen? De Malcolm X'en Nelson Mandela's en Ban Ki Moon's zijn slechts pionnen die ons, het onbeslisbare en onwaardig vernoembare, lijken te verschijnen als autonome individuen die strijden voor de 'goede' zaak. Toch zijn zij ingebed in de golven die heersen over de Oceanen.
Eén ding staat buiten dit schaakspel: Jij