Op de slechte plaats, op het slechte moment, dat is wat ik tegen de politie heb gezegd.
Er hing een onaangename sfeer. Ogen die me bestudeerden en probeerden te begrijpen.
Eerlijk gezegd probeerde ik de situatie ook te begrijpen.
Met nerveuze ogen keek ik naar de klok.
De beelden van gisteravond flitsen voor mijn ogen.
Ik zou goed betaald worden, en had maar één taak: het eten aan de gasten serveren. Voor
het hoofdgerecht moest ik het vleesbroodje snijden met een elektrisch mes. Maar toen ik de
schuif open deed stopte ik even met ademen. Ik kon niet schreeuwen, de brok in mijn keel
was te groot. Ik kon niet horen, het luid gebonk van mijn hart was oorverdovend. Voordat ik
het besefte, werd ik meegenomen naar de klok en de onbegrijpende ogen.
Op de slechte plaats, op het slechte moment, dat is wat ik tegen de politie heb gezegd.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.