Al weken, wat zeg ik? Al jaren beweeg je niet. Geen spannend verhaal? Of een trektocht? Ik wou je aantrekken die keer toen ik op kamp vertrok. Maar blijkbaar wou je niet mee. Met je lange zwarte gestippelde lijf en onbekend gezicht weet ik toch waar je ligt. Die grote doorzichtige kast, zie je het? Zelf tante Saskia wriemelt met haar neus als ze voorbij het glazen deurtje loopt. Kom maar tevoorschijn vieze oude vriend het heeft geen stofje meer zin! Tante neemt je wel mee naar huis, want aan haar neus is ook niet alles pluis. Ik wou je nog gedag zeggen of een laatste wandeling met je maken. Maar het was al te laat. Ik vond je in de was tussen mijn geruite laken.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.