Je zei nooit wat, of je was toch niet zo mondig
Maar ik had nooit nood aan meer dialoog dan anders
Het was een gemak van weten welke grijns te verwachten na een misplaatste mop
En die ook te kunnen verachten
En mijn gewonnen gevoel was steeds identiek aan een situatie
Zo kon ik me eens voelen als de eerste zonnestralen die glimmen door het gordijn
Of zoals de last van weergalmende tristesse die van je schouders valt
Of zoals die ene zomerdag
En zoveel meer
Zo kon ik dat bij jou
en jij bij mij