Social distance

28 jul. 2020 · 24 keer gelezen · 1 keer geliket

Nu de afstand tussen ons  
tastbaar is geworden   
als een muur zonder voegen  

verlangen we naar iets
dat groter is dan onszelf.

We zijn verloren schapen
zonder kudde, sterren
in een maanloze nacht
zaadjes in koude grond.  

Stiekem willen we allemaal
gered worden.

Dus verleggen we stenen
in een rivier, wachten op een teken
van een vriendelijke god  

een Messias die de leegte
vorm geeft.

We zijn bomen
niemand ziet ons groeien.

 

(c) Leen Raats

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

28 jul. 2020 · 24 keer gelezen · 1 keer geliket