Ontbijt van zeven tot tien uur, de hotelfolder kondigt het beste moment van de dag aan. Moet zeker lukken. Tot bij de eerste oogopslag de klok al half tien wijst. Ik spring mijn kleren in en de lift uit, gehaast het ontbijtbuffet tegemoet. Langs achter verwelkomd door een zoetgevooisde stem 'Bonjour'.
Ariba Ariba
En daar was hij, kleine gestalte met stekelhaar zoevend langs mij door en tussen de hotelgasten in.
Gewapend met een propere schoteldoek en leeg dienbland tikt voor hem de tijd verder weg.
Gasten komen en gasten gaan maar de tafels zullen altijd ontbijt klaarstaan.
Ariba Ariba
O ja, uw kamernummer?
Mijn antwoord liplezend, dresseert hij gezwind een nieuwe plateau chocoladekoeken op een reeds drukbevolkte stapel.
Een heerlijk ontbijtje later, wil ik afsluiten met een koffie.
Ik ben niet de enige met dat idee, zet me geduldig in wachtmodus.
Tot klokslag tien uur.
Als een leeuw voor zijn welpen gooit de kelner zijn tengere lijf met volle overgave voor het koffieautomaat om hem te beschermen tegen overuren.
Verblind door onweerstaanbare drang naar perfectie ben ik vanochtend net geen koning met een laatste heerlijke koffie.
Ariba Ariba André
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.