Ik ga te snel om nog te stoppen
Stilstaan ligt in de toekomst
Voor nu ik ren zonder beweging
Het bromt, het rilt en knarst
Ik zie mijn vader
In spiegelstukken van gerecycleerd papier
Voor nu hij zent zonder zonder
We dansen alle tegelijkertijd
Op de dystopische klanken van ten ondergaan in een lift
En een vergeten zwaartekracht
Die als obees terugkomt
Om alles te doen rillen, knarsen en barsten