Het gesprek wordt gevoerd tussen A een dame van 66 jaar en B een jonge man, leeftijd onbepaald.
De dame zit op een kant van een bank te genieten van het mooie weer. De jongeman komt aangereden met de fiets, stopt en komt op de andere kant van de bank zitten om wat te rusten en iets te drinken en eten. De dame heeft al wat levenservaring achter de rug, ze is eerder gevoelig van aard. De jongeman daarentegen is duidelijk rationeel ingesteld. Ze vertelt hem haar levensverhaal en hij reageert erop met zijn eigen nuchtere kijk.
A Goeiemiddag !
B Goeiemiddag...
A Een 'goeie' middag, ja ! Want ik ben gelukkig ! Dat was niet 'altijd' zo, maar nu wel...
B Dat ken ik niet... 'Hoe komt het dat sommige mensen zo ongelukkig kunnen zijn?' vraag ik me wel eens af..
A Dat zit tussen je 2 oren hé.
B Dat zeggen ze ja.
A Ja, ik kan dat weten, ik heb een evolutie meegemaakt, dat kan ik je wel vertellen !
B Wil ik dat horen ?... Wil ik dat weten ?... (glimlachend)
A Toen ik nog jonger was, had ik de neiging om in depressie te gaan. Ik was véél te serieus, ik wilde altijd alles weten 'waaróm ?'. Ik maakte me over alles zorgen, altijd dubben en denken... Ik was enorm verlegen ook... pfwoe... dát wil je niet weten !
B Wat dan wél ?
A Toen ik 35 was had ik een' totale inzinking'...
B Inzinking ?...
A Ja, nu noemen ze dat een 'burn-out'..
Ja, dat was het ! Een burn-out... helemaal uitgeput... geestelijk én lichamelijk...
B Hoe kom je daar dan aan ?
A Overwerkt. Ik werkte 5 à 6 dagen in de week en deed nog overuren ook. Om mijn verdriet en mijn miserie niet onder ogen te moeten zien. Ik was alleen met 2 jongens van 13 en 11 en mijn 2e relatie was ook al stukgelopen...
B Dan ga je toch gewoon verder ? Het leven gaat voort...
A Tja, maar dat was voor mij moeilijk hoor !... Ik heb maanden aan een stuk geslapen,.. en geweend... slapen en wenen, dat was alles wat ik nog kon...
B Dat ken ik niet...
A Ik was ongelukkig, en ik dacht: "Ik ben nu onderweg naar mijn 40, ik zit zowat in de helft van mijn leven, en zie me nu hier liggen... " weet je ?...
B Euh, niet echt nee. Je had toch nog een heel nieuw leven te gaan ? .. zo zie ik het althans !
A Inderdaad, zo zie ik het nu ook.
B Waarom dan nu wél en toen niet ?
A Een nichtje van me belde en ze gaf me een 'gouden' tip ! Ze raadde me aan het boek van Louise Hay te lezen, ken je dat ? "Je kunt je leven helen". En dat deed ik... in één keer uitgelezen, en meteen aan de slag ermee ! Ik was zó enthousiast !...
B Zo maar, ineens ?
A Já ! Zóveel wijsheden stonden er in dat boek. Ik heb me toen zóveel gerealiseerd ! Ik ben veel dingen helemaal anders gaan bekijken en begrijpen ! Een openbáring was het !
B Ik ken dat boek niet.
A Nee, jij zal dat ook niet nodig gehad hebben.
B Als jij het zegt.
A Ik dacht toen aan mijn grootvader, die zei vroeger dikwijls: 'Het is maar hoe je het bekijkt: je glas is half vol of het is half leeg !". Daar denk ik nog geregeld aan.
B Oh ja, het mijne half vol en het jouwe half leeg dan...
A Inderdaad ! En toen heb ik die klik gemaakt: positief denken ! En ik zei tegen mezelf: "'Het leven begint bij 40', zeggen ze. Dús, wat zit ik hier nu te mokken en te wenen en te zeuren en ongelukkig te zijn ?... Het mooiste moet nog komen !"
B Oh ja ? en was dat zo ?...
A Ja, 't was waar ! Ik kreeg een nieuwe vriendenkring, nieuwe job, nieuwe man... ik sloeg een nieuwe weg in en ik kwam tot leven !...
B Goed voor jou !
A Ja ! Enkele jaren daarna volgde ik nog een opleiding NLP en toen bloeide ik helemaal open, zálig was dat !...
B Dat ken ik ja, mijn zus volgde die ook, die zag ik toen ook veranderen... open bloeien, ja.
A Ja ja... En toen werd ik 60...
B Oh, 60 al ?...
A Ja. En toen kwam onze personeelsdirecteur binnen op kantoor, onverwacht en met een ontroerende, héél warme verrassing... hmmm :-))) ... met een chique grote bloemekee !! "Jij bent jarig vandaag ?!" zei hij en overhandigde mij die mooie bloemekee ! "Carolina, het leven begint bij 60 hé, en ik kan het weten hoor ! Proficiat!" ...
B Hij kon dat weten ... ?
A Ja,... hij was 2 jaar eerder al 60 geworden... :-)
B Uiteraard ! (lachend)
A Hihi !... en ik dacht: 'Oké ! laat maar komen dan !... :-)'
B En ?...
A Ik kan niet zeggen dat hij ongelijk heeft gehad. Ondertussen is er inderdaad nog wel een en ander op mijn pad gekomen... weer een nieuw weg ingeslagen !...
En toen werd ik 65... met pensioen, 1 januari 2020 ... !?...
B 2020... jaja, dat was me het jaar wel...
A Ja, ......... ho !... wat een jaar !...
En dan kom je na een tijdje mensen tegen, weinig persoonlijk natuurlijk, meestal via Whatsapp, Facebook, of langs de telefoon... "Lang geleden hé.. en, hoe bevalt het je, met pensioen zijn ? "...
B Ja, hoe bevalt het ?...
A Euh... ik zou het niet echt weten, eerlijk gezegd... Ja, nog niet goed en wel gestart en corona staat voor de deur...
B Tja, .....
A ...en hier zit ik nu hé, wachtend, ... op een bankje.......... ja...... (glimlachend)
Vól blijde verwachting ! Want het komt eraan, ik weet het !!!... haha...
Ik ben een laatbloeier, zei Jean-Pierre !.. ;-))