Onlangs plaatste ik een persoonlijk artikel op het alom geprezen of vergruisde Facebook, of Smoelenboek volgens mijn echtgenoot zijn interpretatie. Meestal onthoud ik me van elk uitgebreid commentaar, want elke lezer van een detectiveverhaal weet:
‘Wat je zegt kan, en zal tegen je worden gebruikt.’
Alle voorzichtigheid overboord, ik citeer mezelf:
‘Niet geliefd
Geregeld volg ik de discussies tussen atheïsten en gelovigen waarin één lijdend – en ik druk op lijdend - voorwerp steeds aan het bod komt: de vrouw. De christelijke geloofsleer bestaat al veel langer dan de Islam en heeft al de nodige lessen getrokken. Ben ik anti-Islam? Neen, ik ben tegen elk geloof waarin de vrouw een ondergeschikte rol speelt. Ben ik een vooruitstrevende feministe die de vrouw op de voorgrond zet? Neen. Alleen de suprematie van de man hangt me de strot uit. Zijn mannen minderwaardig of ben ik een mannenhater? Zeker niet. Ik vraag mij alleen af wat de vrouwen in hemelsnaam hebben misdaan om zo door éénder welk geloof te worden geknecht. En kom nu niet alsjeblieft aan met het verhaaltje van Eva die Adam in de appel liet bijten. Het valt me steeds op dat mannen zich aan de top zetten van het geloof en de vrouw een ondergeschikte rol speelt. Dat zit me dwars. Ik geloof dat we evenwaardig zijn, met elk onze specialiteiten; vrouwen kunnen meerdere dingen tegelijkertijd, mannen heel gefocust zijn. Nog een overblijfsel uit de voor-Neolithische periode, toen groepjes mannen en vrouwen als jagers-verzamelaars rondtrokken. Ik hoop dat we de evolutietheorie toch niet gaan aanvechten? Er zullen natuurlijk altijd uitzonderingen zijn. Het succes van de man-vrouwsamenwerking heeft dus zijn nut bewezen. Vanaf we sedentair gingen leven heeft de man zich stilaan opgeworpen als verdediger en ontfermde de vrouw zich over de kinderen. Zonder de vrouw die meewerkte in de landbouw waren we waarschijnlijk stilaan uitgestorven. Kijk naar de derdewereldlanden waar de vrouw nog steeds de kar trekt. Dus heren van het geloof: Christelijk, Islam, of wat ook, respect in beide richtingen zou van toepassing moeten zijn. Geef de vrouw dezelfde rechten als de man en het is opgelost. Een vrouw is er niet om ondergeschikt te zijn aan de man en ook niet of enkel kinderen te baren. Vrouwen studeren algemeen beter dan de mannelijke studenten en vele vrouwen hebben invloed in de politiek, wetenschap e.a. vooruit staande posities. We bezitten zelfs een hormoon voor vredige samenleving, namelijk het zorghormoon, waarvan de wetenschappelijke naam me nu ontsnapt. Het mannelijk hormoon daarentegen… een man blijft een man, zelfs als hij een pastoor, een Iman of rabbijn is. De aard van het beestje: testosteron beïnvloedt zijn manier van denken. Vrouwen zijn van nature diplomaten of dat nu in –of buitenshuis is. Behandel ze goed en rechtvaardig en ze vertroetelen hun man en kinderen vanzelf. Van de vrouw een slaaf maken of een schepsel dat niet voor zichzelf kan denken is gewoon misdadig. Of hebben mannen het geloof nodig om de vrouw onder de knoet te houden? Het spijt me heren van het christendom, Islam, Joods of wat dan ook: dat is zielig en getuigd van weinig intelligentie.’
Tot daar.
Ditmaal Raymond van het Groenenwoud citerend: ‘Het ging vooruit, ja vooruit, het ging verbazend goed vooruit!’ indachtig, kreeg ik veel positieve reacties, en niet enkel van vrouwen. Ja, zelfs dagen daarna. Wat blijkt; voor de westerse beschaving weegt ‘houden van’ zwaarder door dan het geloofsdogma. Mannen in onze maatschappij zijn nu eenmaal meer geëmancipeerd... Stofzuigen, afwassen, luiers verwisselen, koken, ramen lappen, niets is hen vreemd. En als de relatie niet succesvol is kunnen onze mannen hun plan trekken. Als dat geen sterk argument is.