Het dragen van een boerka kan een teken van liefde zijn.
Nooit gedacht dat ik deze zin ooit eens op papier zou zetten.
Om haar zoon niet te kwetsen draagt zijn moeder wanneer hij op bezoek is, een boerka en gaat zij niet naar de cinema. In zijn aanwezigheid gedraagt zij zich onderdanig.
De zoon gelooft dat haar moeder daardoor respect krijgt van haar gemeenschap. Geeft volgens hem identiteit, moeder maakt dan deel uit van een groter geheel. Kwestie van gerust te kunnen zijn…
Eigenbelang is echter niet ver weg. De boerka is volgens de zoon immers ook nodig om de mannen tegen zichzelf te beschermen. Volgens hem geraken mannen immers sneller opgewonden dan vrouwen…
Bij zijn afwezigheid van haar zoon geniet moeder van de vrijheid en ontdekt zij de wereld.
Graag zien kan veel vormen aannemen.
Het betekent héél veel voor de familie dat hij het tot sumoworstelaar heeft gebracht.
De sumoworstelaar zit al vijftien jaar op internaat en kan maar eenmaal per jaar zijn familie bezoeken.
Ook al is hij er op uitgekeken en zou hij met deze harde leerschool willen breken. Dat kan hij zijn familie niet aandoen…
Persoonlijk geluk ondergeschikt aan de eer van de familie.
Verdriet kan veel vormen aannemen.
Eigenlijk had zij danseres willen worden, op het podium willen staan, haar vuur laten overslaan en de pannen van het dak spelen.
Verlangen kan veel vormen aannemen.
Ja, maar wat doe je als je van goede afkomst bent?
Loyaliteit was een woord dat nog niet in was. Trouw wel, en daar was ze goed in.
Tradities, het is van alle culturen.
Ten goede en ten kwade.