Kortrijk, 25 april 2018
Lieve vriendinnen,
Vannacht gingen we al op citytrip: hola Sevilla! Ruim vijf maanden te vroeg, ik weet het. Maar een mens mag al eens dromen hé.
De zon deed haar best terwijl we door de pittoreske straatjes van deze zuiderse parel dwaalden. Vraag me niet hoe, maar op een bepaald moment ging ik hard onderuit op die verraderlijk gladde Spaanse trappen. Nochtans, de slippers al een hele poos geleden ingewisseld voor steviger schoeisel, om mij te wagen aan buitenlandse avonturen. Meer bepaald na het befaamde trappenincident in die hostel in Zadar, ik moet er jullie waarschijnlijk niet aan herinneren. In ieder geval, daar zat/lag ik dus. Jullie deden jullie best om bezorgd te zijn, terwijl jullie het eigenlijk niet konden houden van het lachen. Net als ik trouwens, tussen de schaamte (een beetje toch) en de pijnscheuten door.
Enter de terugvlucht een dag later. Met een zwemband op zo’n veel te krap zitje op een overvol toestel van Ryanair; gênanter dan dat kan het waarschijnlijk niet worden. Wel veel minder lang onderweg dan met de bus van Kroatië naar België, dat gelukkig wel. En misschien was het ook wat overdreven om voor die korte vlucht een zwemband mee te nemen, bedenk ik me nu. Tijdens de nacht heeft men nu eenmaal de neiging om de dingen wat te overdrijven.
Voor de rest was het supergezellig en verliep alles als vanouds: van ’s ochtends tot ’s avonds op schok om zoveel mogelijk te bezichtigen, intussen volop de sfeer opsnuivend. Enthousiast inkopen doen in de lokale supermarkt om daarna massa’s aperitiefhapjes te verorberen tot we er buikpijn van kregen en te moe waren om nog uit eten te gaan. En bovenal heel veel babbelen en lachen, echt heel veel! Meisjes van 36 blijven in de eerste plaats meisjes. Vooral als ze nog eens samen op pad mogen en hun (zware) rugzak met verantwoordelijkheden voor een paar dagen mogen inwisselen voor die lichte handbagage.
Ik kijk er dus naar uit en ik hoop jullie ook (en ik zal extra voorzichtig zijn op de trappen).
O ja, en Sarah was weer haar pyjama vergeten (ik zei het jullie toch, alles zoals vanouds ;-)).
Tot in oktober,
Abrazo,
Daphne