Dear John, 8 april
Terwijl ik in de 46 jaar die we van elkaar gescheiden zijn veel té weinig aan je heb gedacht ,probeer ik dat goed te maken met deze correspondentie . Ik nam indertijd niet echt afscheid van en je verdween soms zelfs helemaal uit mijn gedachten. Onvergeeflijk is dat , vind ik nu en nog meer onbegrijpelijk. Pas sinds enige tijd ben ik je ook bewust gaan missen en denk vaak aan mijn kindertijd. Hoe je het gazon van onze stadstuin geduldig afreed met een handmaaier , vaak met ontbloot bovenlijf en zwetend als een paard. De schildpadden in de herfst in een bakje met droog gras zette voor hun winterslaap en ik ruik soms nog de geur van een rode Belga sigaret. Ik rookte in het geheim met je mee. Kom je morgen ook naar je moeder?
Myriam
Beste John, 9 april
Ik weet niet wie het meest verbaasd was bij onze ontmoeting gisteren? Veel emotie kon ik niet bespeuren bij jou. Zelf was ik geschokt door het feit dat ik nu meer dan 10 jaar ouder ben dan jij. Toen ik je vroeg waarom je nog rookte , antwoorde je: “je kan maar één keer doodgaan!”
Ik liet je foto’s zien op mijn gsm van Annelies , Maarten, Karel , Eva , Benny , Kris , Jeroen , Bart en Evelien. Je leek overdonderd en verdween zelf in mijn beeldscherm. Ik was je weer kwijt, maar ook weer niet.
Myriam
Lieve John, 11 april
Je ging met me mee naar mijn huis. Je zei dat ik beter auto reed dan mijn moeder .
“Mjn zoon lijkt op jou “ merkte ik op , “ Vooral van karakter” . Dat vond je raar. Je was je zelf niet bewust van je zorgeloze aard en beschermende vleugels. Of herinner ik me dat verkeerd? Misschien was je wel egoïstisch en radicaal . Zeker is dat je hield van de geneugten des levens. Dat je daarin te kort werd gedaan , kon ik veel later pas begrijpen , omdat ik ook een beetje naar je aard. De twee buitenlandse vakanties die we deelden , hebben een onvergetelijke indruk op me gemaakt. Verliefd dansen op het toenertijd ondeugende : “Je t’aime , moi non plus!” Dat liedje doet me nog steeds smelten. De drang om te rijmen heb ik van mijn moeder geërfd .
Hier het resultaat.
Onze vaders , die heen zij gegaan.
Klinken wij op hun naam,
Met een glas bubbels of wijn,
Dat ze nog lang zonder ons mogen zijn.
Benieuwde groetenallemaal,
Myriam