Vergeten liefde
Karen en Vera kamperen wild met de fiets en de tent in Frankrijk. De avond valt en ze hebben hun tenten aan de rand van een groot meer aan een wildpark opgezet. Het is nog steeds warm. Vera staart over het water, benaderd haar langs achteren en slaat zijn armen rond haar.
Karel: ‘Ik heb je.’
Vera: ‘Dat had je gedacht.’
Karel: ‘Kan je weg? Nee. Dus ik heb je.’
Vera: ‘Er is hebben en hebben. Mijn vlees kan je bezitten, maar heb je mijn hart?’
Karel: ‘Zou je de benen openen zonder hart aan iemand?’
Vera: ‘Was je verliefd op al je andere veroveringen?’
Karel: ‘Voor een man ligt dat anders…’
Vera: ‘Hoezo? Hebben jullie geen hart?’
Karel: ‘Oh jawel. Ken je dat liedje Ik hou van alle vrouwen, mijn hart is veel te groot.?
Vera: ‘Van Hans De Booy. Van één mag ik maar houden zo geef ik het maar nooit.’
Karel: ‘Dat is niet fair. De één vrouw is de andere niet. Jij bent…’
Vera: ‘Anders?’
Karel: ‘Jij bent uniek.’
Ze draait zich om in zijn armen.
Vera: ‘Hoe uniek?’
Karel: ‘Kom mee de tent in en ik zal het je laten zien.’
Vera: ‘Zo kom je er niet vanaf. Ik wil je woorden horen.’
Karel: ‘Je bent mooi.’
Vera maakt zich los uit zijn armen en doet een stap achteruit tot in het riet. Langzaam kleedt ze zich voor hem uit.
Vera: ‘Beschrijf me.’
Karel staart haar aan.
Karel: ‘Je bent als een wilde orchidee.’
Ze verwijdert haar BH.
Karel: ‘Je borsten zijn als rijpe meloenen.’
Hij zet een stap naar voor en zij wijkt achteruit.
Vera: ‘Ga door.’
Ze maakt haar kastanjebruine haren los, stapt uit haar broekje en strekt haar armen uit naar de volle maan.
Karel haalt stokkend adem als hij vervolgt:
Karel: ‘Je haren vlammen op als een reddende kaars in het duister. Je benen zijn slank en gespierd als een gazelle.’
Ze draait zich om en stapt sierlijk verder het riet in. Hij volgt haar als in een droom.
Vera: ‘Dat was het?’
Karel: ‘Nee. Je beweegt je als een kat. Elke beweging in harmonie en doelbewust.’
Vera strekt zich nog eens uit voor ze in het water duikt. Karel duikt haar onstuimig achterna. Ze zwemt een aantal meters voor hem uit.
Vera: ‘Je woorden klinken als honing mijn lief. Ben ik de honingpot of de dief?’
Lachend duikt ze onder als hij bijna bij haar is. Een hand sluit zich rond zijn been en trekt hem speels naar beneden. Karel gaat kopje onder en probeert haar te grijpen. Ze blijft buiten zijn bereik.
Karel: ‘Je bent een kleine feeks.’, proest hij uit.
Vera: ‘Dat klinkt niet lief.’, zegt ze met een pruilmondje.
Karel: ‘Nee, ik verander van tactiek. Laten we De getemde feeks spelen van Shakespeare.’
Vera: ‘Je neemt je verlangens voor bevelen Casanova. Nooit de vrouw bezitten voor je ze plat krijgt. Dichterlijke vrijheid van het vel van de beer.’ , lacht ze uitgelaten.
Karel: ‘Goed, dan haal ik mijn buit en trek haar bij de haren tot in de grot en schenk je me heel de nacht genot.’
Vera: ‘Kom dan in mijn web, schitterende vlieg. Voel de draad van mijn triomf als Ik je bedrieg.’
Karel tracht naar haar toe te zwemmen maar wordt aan zijn voet tegengehouden en gaat terug kopje onder.
Vera: ‘Jouw liefde stelt niets voor. Onecht en van korte duur. Wat je drijft hangt tussen je benen. Vrouwen zijn voor jou wegwerpartikelen als je vuur werd geblust. Mijn zus wilde niet meer leven toen je haar verliet!’
In paniek voelt Karel de Colsonband rond zijn enkel waaraan een vislijn hangt.
Karel: ‘Je zus?’
Vera: ‘Jouw kind stierf in haar schoot en je beantwoorde niet eens haar brieven of berichten. Op de dag van haar dood lag je in de armen van een andere vrouw. Ze was de enige die ik nog had na de dood van onze ouders. Aan haar graf zwoer ik haar trouw. Voor haar en al die andere meisjes zal dit water de laatste streling zijn.’
Karel: ‘Neeeeeee.’
Vera haalt de vislijn aan die onder een boom doorloopt ongenadig aan tot Karel nog juist haar kan zien terwijl hij verdrinkt. Met zijn gezicht onder water waar de laatste luchtbellen uit zijn longen ontsnappen, kust ze hem op zijn blauwe lippen.
Vera: ‘Ik ben de dief.’
Personages
Karel Passers; Intelligent welbespraakt, elegant, playboy, arrogant
Vera Deleen; Intelligent, charmant, mooi, doortrapt, haatdragend.