Anna en Ronny zitten op de bank te praten over koetjes en kalfjes.
Maggy
(komt aanwandelen.)
Hey! Anna, Ronny, leuk om jullie te ontmoeten. Hoe gaat het ermee?
anna
Alles kan beter!
( Lacht kort.)
Hoe is het met jou?
maggy
Ca va.
ronny
Dat klinkt niet echt vrolijk.
maggy
Geeft niet. Niets speciaals.
( Begint te huilen)
ANNA
Wat, niets speciaals?
RONNY
Je bent duidelijk over je toeren Maggy.
Ronny staat recht en legt zijn arm rond de schouder van Maggy. Zachtjes dwingt hij Maggy om naast Anna te gaan zitten. Hijzelf gaat naast Maggy zitten.
ANNA
Maar meisje toch, je bent onder vrienden... kom lucht je hart...
Anna reikt een pakje papieren zakdoekjes aan.
Neem je tijd, we zijn er voor jou.
MAGGY
( Antwoordt huilend.)
Je, je zou me... toch niet geloven.
neemt het pakje papieren zakdoekjes aan. Ze sukkelt om het pakje te openen, neemt er meerdere uit en laat de rest van het pakje vallen.
Ronny
raapt het pakje op en steekt het in zijn jas zak.
ANNA
Kom, kom zo erg kan het niet zijn...
Maggy
(reageert woedend)
Je weet er niets van! Jij hebt gemakkelijk praten...ik beleef het alle dagen!
RONNY
Nee, we zijn helemaal niet boos op jou Maggy. We zijn wel bezorgd. Toe, wat kunnen we voor je doen?
Maggy
houdt op met snikken en kijkt Anna en Ronny om beurten vorsend aan.
Willen jullie mij écht helpen? Dan moeten jullie mee. Ja...mee...naar mijn huis. Je, jullie...moeten het zelf zien. Dan...kan je beslissen...
ANNA
Wat zien?
Ronny
schudt zijn hoofd en helpt Maggy overeind.
Niet praten, maar doen! Kom Maggy. Anna? We brengen jou naar huis. Dan kunnen we het zelf zien.
Maggy
glimlacht en knikt. Anna en Ronny nemen Maggy tussen hen beiden. Arm in arm wandelen weg.
over naar Maggy's huis - Anna,Ronny en maggy staan aan de voordeur.
MAGGY
Opent de deur met trillende vingers.
Doe je jas dicht en kom binnen.
Ronny en Anna kijken elkaar verbaasd aan.
Maggy draait haar hoofd naar Ronny en Anna.
Ja, ik weet het...het klinkt idioot.
Eén voor een schuifelen ze naar binnen.
ANNA
Brrrrr, dat is hier koud!
MAGGY
(zucht)
Ja, meestal...
RONNY
Heb je problemen met de verwarming?
MAGGY
Nee... Ik geef jullie iets warm om te drinken. Koffie of thee... iets anders?
RONNY
Koffie is prima.
Maggy kijkt Anna aan.
ANNA
(Knikt bibberend.)
MAGGY
Ga zitten alsjeblieft, het wordt een lang verhaal...ik maak meteen koffie. Op de sofa liggen een aantal dekens, gebruik ze gerust.
Ronny en Anna haasten zich naar de sofa.
Er liggen 6 dekens en een zestal wollen handschoenen in verschillende maten.
Haastig wikkelen Ronny en Anna zich in de dekens en speuren in de hoop handschoenen, op zoek naar de juiste maat.
Maggy komt aangelopen met grote koppen, lepeltjes en een grote doos met koekjes. Ze glimlacht.
MAGGY
De koffie staat op. Neem gerust veel koekjes...dat helpt om je innerlijke kachel op gang te brengen.
ANNA
Heb je het niet koud Maggy?
MAGGY
Natuurlijk, maar ik ben het gewoon. Ik wilde eerst de koffie voor jullie klaarzetten, gelukkig werkt de electriciteit... mijn skipak en handschoenen liggen klaar om aan te trekken.
Maggy gaat de kamer uit.
ANNA
Dit is toch al te gek?
RONNY
Gek of niet, dit is abnormaal. Ik zie geen air conditioning. Hoe komt het dan dat het hier zo koud is? Ik denk dat dit al een stuk van het probleem is.
ANNA
Ik vind het beangstigend...
RONNY
Eens kijken of haar radiatoren het wel doen.
Ronny staat op en voelt aan de radiator.
(Uit een kreet.)
Dit ga je niet geloven! De radiatoren staan op maximum. Ik kon er mijn hand niet op houden.
Maggy komt binnen in skipak en houdt een thermos vast.
RONNY
Maggy, je radiator staat gloeiend heet !
MAGGY
Ja... verbazend hé?
ANNA
Maggy... wat is er in hemelsnaam aan de hand?
Maggy en Ronny gaan zitten. Maggy schenkt de koffie uit de thermos in de koppen.
MAGGY
Ach, ik ben de suiker en melk vergeten.
(sloft de kamer uit)
RONNY
Wat het ook is...ze blijft er kalm bij.
ANNA
Ik niet! Nog even en ik loop terug naar buiten.
Op dat moment komt Maggy terug de kamer in met de suiker en melk. Maggy zet zich rustig op de andere fauteil.
MAGGY
Wie wil er suiker en melk? Laat de koffie niet koud worden. Het gaat héél snel.
Automatisch gehoorzamen Ronny en Anna: zonder melk of suiker nemen ze voorzichtig een slokje.
Als je suiker neemt duurt het iets langer voor het koud wordt.
Maggy neemt 5 klontjes suiker, roert heel kort in de kop en drinkt gulzig.
Anna en Ronny haasten zich om één klontje suiker in hun kop te doen en kijken gebiologeerd toe hoe Maggy de rest van haar kop opdrinkt.
ANNA
Maggy...hoe...hoe
MAGGY
Kijkt naar de klok (22u) in de kamer.
Momentje, neem jullie koppen vast. Wil je?
Anna en Ronny aarzelen.
Op dat moment valt uit het niets een heleboel kleine voorwerpen op de tafel. Een gedeelte valt in Anna en Ronny hun kop. De kop van Ronny valt om.
Anna
(gilt.)
MAGGY
Dat was het voor vandaag. Zitten er waardevolle stukken bij?
Anna en Ronny kijken Maggy stomverbaasd aan.
Maggy
raapt alle voorwerpen op en zet Ronny zijn kop recht.
Een paar oorbellen...knoppen, een vals gebit en een heleboel koperen centjes. Ik ga even een schotelvod halen.
Anna
klamt Ronny doodsbang vast.
Ronny
schrikt van Anna's reactie.
neemt haar in de armen.
(onzeker)
Kalm...kalm...Shuuuuuut
streelt Anna's haar als een automaat.
Maggy
komt met de schotelvod in haar skihandschoenen in de kamer en ruimt de gemorste koffie op. Met een grote zucht gaat ze zitten.
Soms flikkeren de lichten of hoor je muziek. Oude liedjes op een antieke grammofoon...denk ik...of gefluister. Als ik in mijn bed lig hoor ik soms iemand stampvoetend rondlopen...
ANNA
Wat is het!
MAGGY
Ik vroeg het aan een priester...hij is hier geweest...'demon of een ontevreden geest', zei hij. 'Ik geloof niet in geesten,' antwoorde ik. 'Kan je me helpen,' vroeg ik toen. De priester stak me een bijbel toe en verliet het huis zonder woorden.
RONNY
(fluistert)
Ik ken iemand met paranormale gaven...
MAGGY
(huilt stilletjes)
Ik weet het niet meer. Ik wil alles proberen...heb zelfs de Bijbel helemaal uitgelezen...niets helpt
ANNA
Misschien die persoon met paranormale gaven...hoop ik...voor jou. We willen je helpen...
Op dat moment (24u)horen ze een grote bonk.
Anna
vlucht in paniek naar buiten.
Einde scéne II
Volgende dag?
De paragnost. - huis van maggy in de late namiddag 16u) scene III
Eddy, met hoed, houdt een grote boodschappentas vast en belt aan. Maggy doet open.
EDDY
Dag Maggy, ik ben Eddy...paragnost.
MAGGY
Kom binnen, let niet op de rommel...ik ben gewoon...alles zo moe.
EDDY
Legt een hand op Maggy's schouder.
Mag ik?
MAGGY
(in skipak en nerveus)
Ja...natuurlijk, ja kom binnen, alsjeblieft!
Eddy
stapt de hal/kamer in. Kijkt in de boodschappentas en haalt er een dikke wollen sjaal en dikke handschoenen uit. Kalm doet hij zijn jas open, wikkelt de sjaal kruiselings over zijn borst, knoopt zijn jas toe en doet vervolgens de handschoenen aan. Maggy volgt zwijgend al zijn bewegingen. Dan kijkt hij zorgvuldig om zich heen.
Hoelang is dit al aan de gang?
MAGGY
Drie maand...denk ik, het lijken wel jaren.
EDDY
Je woont hier al lang?
MAGGY
Sinds mijn jeugd. Dit is het huis van mijn ouders...ze zijn alletwee dood...
EDDY
Op hetzelfde moment?
MAGGY
Nee, eerst stierf moeder... en een jaar later vader.
EDDY
Het spijt me, dat moet erg moeilijk voor je zijn geweest...
MAGGY
(Maggy knikt.)
Héél moeilijk...ik rouwde nog voor moeder...en toen vader.
( snikt.)
De bel gaat.
opent de deur.
Anna en Ronny stappen zwijgzaam de kamer in.
EDDY
Zet de boodschappentas op een zetel.
Hier zijn de helpers.
MAGGY
Helpers? Wat kunnen zij doen?
EDDY
Dat zal je wel merken.
RONNY
Eerlijk gezegd, ik weet niet hoe we kunnen helpen?
EDDY
Alles op zijn tijd...
(Kijkt Maggy doordringend aan.)
Hoe zijn je ouders gestorven?
MAGGY
(handenwringend)
Moeder stierf aan kanker, vader van verdriet. Hij wou niet meer leven...
EDDY
Is er iets bijzonder gebeurd bij de dood van je moeder?
MAGGY
Nee...of ja toch...vader wilde de huwelijksring van moeder om ze samen te laten smelten tot één ring.Zo was moeder nog altijd bij hem, zei hij. Maar moeder haar trouwring zat niet meer aan haar vinger.
EDDY
Werd er iemand verdacht?
MAGGY
(terug handenwringend)
Het kan iedereen zijn geweest: verplegend personeel, een andere patiënt, bezoekers...de kuisvrouw...
EDDY
Kijkt op de kamerhorloge.
We hebben nog een uur de tijd.
ANNA
Voor wat?
EDDY
(geheimzinnig)
Om de waarheid te kennen.
RONNY
Welke waarheid?
EDDY
DAT...moeten we nog ontdekken. Maggy leg je op de salontafel, alsjeblieft.
MAGGY
Op de salontafel? Voor wat?
EDDY
Het spijt me Maggy, het MOET.
MAGGY
(aarzelend)
Ik weet niet wat de bedoeling is...
EDDY
GA OP DE SALONTAFEL LIGGEN!
MAGGY
Gehoorzaamt.
neemt drie kussens en legt één kussen onder haar rug, het ander onder haar hoofd en het laatste onder haar knieën.
(vriendelijk)
Lig je goed?
MAGGY
Ja...het gaat.
EDDY
(keert zich naar Ronny en Anna)
Anna, jij neemt Maggy's hoofd vast en Ronny de voeten. Gewoon vasthouden.
Anna en Ronny nemen Maggy voorzichtig vast.
Stapt naar de boodschappentas, haalt er 4 dikke kaarsen uit.
Zet de twee kaarsen aan weerszijde van Maggy's romp.
Anna, Ronny, wat er ook gebeurd, zorg ervoor dat de kaarsen niet uitgaan.
Buigt zich voorover naar Maggy.
Maggy, wees niet bang, ik ja gewoon je armen strelen en vragen stellen waarop je eerlijk antwoord. Kan ik daar op rekenen?
MAGGY
(Met trillende stem))
Eerlijk antwoorden? G... g...goed, ja.
EDDY
Maggy ben je nog steeds verdrietig?
MAGGY
Ja.
EDDY
Heb je het nog steeds moeilijk?
MAGGY
Ja.
EDDY
Heb je een schuldgevoel?
MAGGY
J...ja.
EDDY
Waarvoor voel je je schuldig.
MAGGY
(schudt haar hoofd traag van links naar rechts).
EDDY
Antwoord!
MAGGY
Dat ik vader niet kon helpen!
EDDY
Lieg je?
Drukt haar armen naar beneden.
MAGGY
(beweegt schokkend)
EDDY
Anna, Ronny, zorg ervoor dat ze niet kan ontsnappen. Ze MOET op de tafel blijven liggen.
ANNA
Is dit wel nodig?
EDDY
Ja!
RONNY
Ik voel de spanning in haar benen, het wordt moeilijk om haar voeten in bedwang tehouden.
EDDY
Indien nodig gebruik al je kracht!
Maggy antwoordt, nu!
MAGGY
(grommend)
Jaaaaaa!
EDDY
Heb je de ring?
MAGGY
Nee!
EDDY
Heb je de ring genomen?
MAGGY
(kalm)
Ja.
EDDY
Waren het mooie ringen.
MAGGY
Ja.
EDDY
Beschrijf ze.
MAGGY
Hoogwaardig goud met 2 briljanten er in. Tussen de 2 stenen een gegraveerde knoop ten teken van hun verbondenheid.
EDDY
Ze zijn dus kostbaar?
MAGGY
(zucht)
Jaaaaaaa.
EDDY
Heb je schulden?
MAGGY
(grauwt)
Nee!
EDDY
Heb je de ringen in je bezit?
MAGGY
(worstelt hevig)
RONNY
Verdomme, Eddy! Ik kan haar voeten nauwelijks houden!
ANNA
Ik ook! Zonder kussen had ze nu een hersenschudding!
EDDY
( woedend)
Antwoord! Ik beveel je om te antwoorden!HEB JE DE RINGEN!
MAGGY
Ja, verdomme! Jaaaaa!
EDDY
Waar zijn ze?
MAGGY
(klein en huilerig))
Ik weet het niet...
EDDY
Je weet het niet?
MAGGY
(zeurig)
Neeeeeje.
ANNA
Ik heb de indruk dat ze in slaap valt?
RONNY
Eddy, wat denk jij?
EDDY
We kunnen haar best wat rust gunnen. Haar geest heeft zich opgesplitst.
RONNY
Wat bedoel je?
ANNA
Bedoel je dat ze een gespleten persoonlijkheid heeft?
EDDY
Inderdaad...het schuldig en niet schuldige gedeelte. Ze wordt verteert door schuldgevoelens en wil bekennen, maar de eggoïste in haar heeft de overhand. Ze is haar eigen klopgeest geworden. Ze straft zichzelf tot het nuchtere gedeelte wint.De poltergeistfenomenen zullen dan vanzelf weggaan.
Maggy ontspant en ligt te slapen op de salontafel
EDDY
Anna, leg nog een deken over haar, maar eerst...
Haalt een groot aantal Colson-bandjes uit zijn boodschappentas en knevelt Maggy haar voeten, handen, maar ook haar hoofd, romp en knieën door de bandjes aan elkaar te binden rond de salon tafel. Met een diepe plof gaat hij in de zetel zitten. Hij veegt het zweet van zijn gezicht.
Verbouwereerd gaan Ronny en Anna naast Eddy zitten.
Plots valt alle licht uit, ook de kaarsen.
Einde scéne III
Avond - Maggy's kamer in het donker - scéne IV
We horen enkel het huilen van de wind buiten het huis en het kraken van hout.
EDDY
Strijkt een lucifer af en brengt de kaarsen terug tot leven.
Maggy snurkt stilletjes.
Dat had ik wel verwacht...
ANNA
En...wat nu?
RONNY
Niet teveel hoop ik, ik ben doodop!
EDDY
Profiteer ervan om te rusten, we zijn er nog niet.
Eddy legt zijn hoed over zijn gezicht en valt prompt in slaap.
RONNY
Meent die dat nu?
ANNA
Ik weet niet wat jij gaat doen, maar in knap ook een uiltje.
We zien de klok aan de muur 4 uur versneld vooruit lopen tot 22u.
MAGGY
(uit een langerekte spookachtige kreet)
Aaaaaaai, nééééééééé
Ze begint heftig te worstelen.
EDDY
Zorg ervoor dat de kaarsen niet uitgaan!
Overstuur nemen Anna en Ronny terug hun oorspronkelijke positie in.
ANNA
Ze lijkt sterker dan ooit!
RONNY
Doe zoals ik!Ga erop zitten...
ANNA
Jij zit op haar voeten...wisselen?
RONNY
Euh nee, ik zou iets kunnen kwijtspelen...
EDDY
Focus mensen!
(rustig)
Maggy, denk je niet gelukkiger te voelen als je oucers terug samen zijn?
MAGGY
(met een grote zucht))
Jaaaaaaaaaaaaa.
EDDY
Verenig hun terug en je zult bevrijdt worden van jouw poltergeist.
MAGGY
J...ja, dat is het beste.
EDDY
(fluisterend)
Geef ze terug. Bevrijdt jezelf.
Maak iedereen gelukkig...
MAGGY
I...ik...ik kan nie...niet
(huilt zachtjes)
Ronny
(kijkt Anna strak aan)
Wat is dut nu weer voor flauwe kul!
ANNA
Shuuuuuut, ze is in trance!
EDDY
Gaan jullie nu alleibei zwijgen, ja?
(ademt diep in en fluistert in haar oor)
Maggy, waarom kan je de juwelen niet teruggeven?
MAGGY
I...ik ben ze verloren...
(zucht melijwekkend)
Ik probeer ze te vinden...niets. Ik voel me zo schuldig...
EDDY
Wie kan er nog interesse hebben in de ringen?
MAGGY
Kwwwwweeeeeeenniiiiiiiiit
EDDY
Heb je huisdieren?
MAGGY
N...nee. Enkel de ekster in de boom komst me af en toe bezoeken voor restjes. Ze zit met kuikens.
EDDY
Weet je op welke tak?
MAGGY
Jaaaaaaaaaaa.
EDDY
Dit is heel belangrijk! Kijk in het nest met je onstofelijk oog.
MAGGY
Aaaaaaach, drie kuikens
EDDY
Zie je niks blinken?
MAGGY
Neeeee....ja toch!
EDDY
De klok slaat bijna 10 uur 's avonds...neem vlug wat blinkt uit het nest met je onstoffelijke hand.
Heb je het in je hand?
De kaarsen flikkeren door een plotse wind. Zwaar gebonk klinkt op de trap naar beneden. Een ijskoude wind waait door het huis.
EDDY
(ROEPT BEZWEREND)
Maggy! Laat ze los! Nu!
Uit het niets verschijnen plots boven de salontafel allerlei,prullaria, met daartussen ....de ringen. Rinkelend vallen ze op de grond voor de voeten van Eddy.
EDDY
raapt ze snel op en zegent iedereen in de kamer en zichzelf
(Roept luid op gebiedende toon)
Wat krom was, is nu recht.
Wat verloren was, is teruggevonden.
Verloren liefde, wees vervuld.
Vul dit huis met liefde en vergeef de misstappen van een mens. Mens vergeef en vergeet.
Alle kaarsen gaag uit en een doodse stilte valt over het hele huis, één voor één gaan alle lichten aan.
ANNA
Het is minder koud.
RONNY
Wijst naar Maggy die bewusteloos op de tafel ligt.
Op haar hart rust een witte roos.
EDDY
glimlacht naar Ronny en Anna en steekt al zijn spullen terug in de BiG SHOPPER ZAK. Hij licht zijn hoed even op en stapt rustig naar buiten.
Ik wens jullie nog een vredige dag.
EINDE