vermoeide taal

ZEGERS
13 okt. 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

mijn gedichten

zijn vermoeide taal

 

gedachten die als een aal

omheen de waarheid sluipen

 

ik schrijf hun letters samen

kevers die in stenen slapen

 

worden woorden die in te grote schoenen lopen

zoals kleine meisjes in moeders hoge hakken

 

breng mij een ritueel geslacht lam

en een konijnenpootje

bezorg mijn woorden een feest

zodat hun onmacht geneest

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

ZEGERS
13 okt. 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket