niemand zag hen
handen schroefden pijnlijk in de armen
het doorzichtige lichaam kleurde blauw
er was tekort aan kunstmatig licht en lucht
alsof er een film werd gedraaid in een hotel
van iets onbeduidend of iets ingrijpend
ze haalden het drama naar buiten
de bewakers grepen in het stormachtige
naar regen of eenvoudige verplaatsingen
zo oud was het bloed onder nagels
het materiaal kon niet herinnerd worden
duizend touwen hingen klaar
niemand zag hen
een banale handeling en het been kwam los
de lichaamsdelen legden knopen vast