Kleine of grote lenzen verlengen ons oogpunt; waarbij de zucht naar kennis evenredig wordt bevredigd door microscoop tot en met Hubbletelescoop.
Waarneming met het blote oog lijkt nog enkel voorbestemd voor bioscopen of musea.
Groot of klein, ons inzicht blijft beperkt tot we de wereld bekijken door een vierkant. Het concept is heel eenvoudig; een wit blad waaruit een carré wordt geknipt wordt op iets naar keuze gelegd.
Enkel het vierhoekige venster geeft uitzicht op een beperkt stukje van het voorwerp.
Mijn keuze viel op een schijf hout die wordt gebruikt als onderzetter.
De kleuren varieerden van lichtbruin, met kringen van oker die de jaarringen weergaven. Sommigen ervan waren breder, verweerd en pokdalig. Onregelmatige lijnen, dwars op de cirkelvormige rondingen, kleurden dan weer donker en gaven het hout duistere stralen of diepe ravijnen naargelang de grootte en diepte van de scheuren. En alsof de natuurlijke verwering nog niet voldoende was zie je de snede van de zaag die de boomstam opdeelde in mooie ronde schijven. Al die lijnen maken elk stukje hout uniek. Eeuwenlang schikken, ophopen en het vormen van plantaardige vezels, onderworpen aan de strenge regels van de schepping door evolutie ingegeven; hout. Een klein stukje dat deel uitmaakt van de natuurwonderen liet me beseffen hoe vernuftig alles in elkaar steekt dankzij de juiste levensvoorwaarden voor de planeet die de onze is; de aarde.