vogeltrek

Wim V
10 feb. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

ik broed een plan uit en trek

naar het zuiden, vreet een veelvoud

van verlangen, verzamel vet onder de huid.

teer op een voorraad aan herinneringen, blijf uren

in lucht, het element van wat adem geeft aan de zwerm

die de zon verduistert,  de zwerm waarbij ik me voeg.

 

we vormen een breed front - de gestroomlijnde V -

en laten de pool van het eigen gelijk achter ons. 

eilanden worden bakens. het inwendige kompas 

richt zich op de magneet van de aarde, op het ijzer in je bloed.

het bepaalt mijn koers. ik keer terug maar vind het oude nest

niet meer, word een dwaalgast die in je veld neerstrijkt.

niemand heeft me op de radar gespot.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Wim V
10 feb. 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket