Vertel me eens,
hoe de bomen schuilen
als de hemel weent
Geen dood op aarde zo helder
als de mond van de avondwolk,
haar mistgrijze zwijgen
Toe, vertel me nog eens
over dat sterven van de wereld
het herfstblad dat op leven valt
Ik vraag het graag,
zodat ik je woorden
in mijn oor
kan dragen
Dat als ik je kus
m'n ogen
m'n mond en
m'n handen
de harp van je
hart raken
Ik vraag het je, lief
omdat ik voel dat ik niet alleen,
maar kern van alle leven ben